O wiecznie zielonym drzewie oliwnym mowa jest w najstarszych mitach i legendach.
Urok gajów oliwnych opisywany jest w Starym Testamencie.
Zwiastunem końca potopu była powracająca do arki Noego gołębica z gałązką oliwną w dziobie. Po dziś dzień gałązka oliwna symbolizuje pokój i przyjaźń. W mitologii greckiej i rzymskiej oliwka symbolizowała odporność i witalność. Oliwnymi girlandami nagradzano zwycięzców igrzysk olimpijskich. Gałązkami dekorowano głowy zwycięzców i groby pokonanych. Według mitologii oliwkę podarowała Grekom Pallas Atena.
Do Polski oliwa z oliwek przybyła wraz z chrześcijaństwem, ale przez całe wieki używano jej tylko do celów liturgicznych – namaszczania niemowląt, królów i zmarłych. Na naszych stołach oliwa z oliwek oraz oliwki zagościły od czasów królowej Bony, która wprowadziła nowe zwyczaje żywieniowe. Oliwki to nie tylko podstawa zdrowej kuchni. Te niepozorne małe owoce kryją w sobie zadziwiające bogactwo składników jakby specjalnie stworzonych do pielęgnacji ciała.
Oliwka, drzewo oliwne (Olea L.) to rodzaj drzewa należący do rodziny oliwkowatych. Zalicza się do niego około 30 gatunków. Drzewa oliwne uprawia się od co najmniej 4000 lat. Została rozpowszechniona w basenie Morza Śródziemnego przez Fenicjan. To mało wymagające i długowieczne drzewko hodowane jest przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie. Wykorzystuje się liście (surowiec zielarski), drewno i oczywiście oliwki.
Oliwka europejska
https://www.instagram.com/corleone.oliwa/
Oliwka europejska,uprawiana jest w rejonie Morza Śródziemnego i wielu innych obszarach o ciepłym klimacie tj. Wyspy Kanaryjskie, Krym, Kaukaz, południowo-zachodnia Afryka, Indie, Japonia, Kalifornia, Bermudy, Jamajka i Ameryka Południowa.
Oliwka europejska to wiecznie zielone, niezbyt wysokie drzewo lub duży krzew osiągający od 4 do 12 m wysokości. Zarówno drzewo jak i krzew wytwarza liczne odrosty korzeniowe. Młode gałązki pokryte są łuskowatymi włoskami. Jest rośliną bardzo długowieczną, może żyć nawet do 1000 lat. Pień jest zazwyczaj krzywy i sękowaty, szczególnie u starszych egzemplarzy, obfitujący w liczne narośla. Drewno jest trwałe, używane w stolarstwie i snycerstwie. Liście są małe, całobrzegie, naprzeciwległe, szerokolancetowate do podłużnie owalnych. Z wierzchu ciemnozielone, pod spodem srebrzystopopielate, pokryte podobnie jak gałązki włoskami. Na roślinie utrzymują się od 2 do 3 lat. Kwiaty zebrane są w kwiatowe wiechy (od 10 do 40). Są pachnące, małe, o czteroząbkowym kielichu, koronie krótkorurkowej, białawej o czterech łatkach. Słupek jest jeden, a pręciki dwa.
Zbiór owoców w Corleone rozpoczyna się pod koniec października, kiedy oliwki są zielone, a kończy się w grudniu w, gdy owoce są już dojrzałe i mają ciemną, granatową lub czarną skórkę. Oliwki z wyglądu przypominają małe, 2-3 centymetrowe śliwki, o kształcie kuli lub elipsy.
Zarówno mezokarp jak i pestka zawiera ok. 40-60% cennego tłuszczu stąd też są przede wszystkim przerabiane na oliwę. Tylko ok. 10% zebranych oliwek przeznacza się bezpośrednio do spożycia. Są bogate w związki mineralne tj. fosfor, potas i żelazo, a także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz witaminę C i E. Należą do owoców wyjątkowo wysokokalorycznych: 100 g oliwek zawiera ok. 150 kcal. Świeże owoce można spożywać na surowo, ponieważ są one jednak nietrwałe konserwuje się ja na kilka sposobów: na półkach sklepowych można więc spotkać oliwki solone lub marynowane, całe lub drylowane, nadziewane kaparami, papryką, czosnkiem lub anchois. Oliwki używane są najczęściej jako zakąska lub dodatek do potraw.
